- koyun
- koyun, kucak, II, 339, 346; III, 18, 297bkz: koy
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
koyun
Look at other dictionaries:
koyun — 1. is., ynu 1) Kollar arası, kucak Ninem bizde bulunduğu zamanlar onun koynundan başka bir yerde yattığımı hiç bilmem. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Göğüsle giysi arası Kesesini koynunda taşır. 3) mec. Koruyucu, şefkatli çevre Hepimiz bu yurdun koynunda … Çağatay Osmanlı Sözlük
Koyun Baba — († um 1468) war ein türkischer Kalender Mönch. Der Name bedeutet wörtlich „Schafvater“ oder auch „Schafheiliger“. Koyun Baba gilt in der Volkstradition als Nachfahre des Propheten Mohammed und Zeitgenosse des Mystikers Hacı Bektaş Veli. Über… … Deutsch Wikipedia
koyun koyuna — zf. Birbirine sarılmış bir durumda Biraz sonra, orada, en tatlı hayallerimle koyun koyuna yatacağım. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun kaval dinler gibi dinlemek — hiçbir şey anlamadan dinlemek Kafa göz yara yara Hüsn ü Aşk ı okuyor, hayranları da koyun kaval dinler gibi dinliyorlardı. A. H. Çelebi … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun bakışlı — sf. Bön bakışlı, budala, şaşkın … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun baklası — is., bit. b. Termiye … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun dede — sf. Alık, aptal … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun eti — is. Koyunun kesilip parçalanmış eti … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun mantarı — is., bit. b. Bir çeşit mantar, koyungöbeği … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun can derdinde, kasap yağ derdinde — keçiye can kaygısı, kasaba et (veya yağ) kaygısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
